در روز دوشنبه، 24 آبان ماه همزمان با روز کتاب و کتاب خوانی، اولین جلسۀ انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران و کارگروه آموزش زبان و ادبیات فارسی در وبینار همکاری های علمی بین المللی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد. در این جلسه دکتر حسن ذوالفقاری، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی و استاد دانشگاه تربیت مدرس و دکتر احسان قبول، مدیر کارگروه آموزش زبان و ادبیات فارسی انجمن ترویج و عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد سخنرانی کردند.

ابتدا دکتر ذوالفقاری به موضوع ضرورت های ایجاد گرایش آموزش زبان فارسی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی پرداخت. ایشان به قدمت بیش از بیست سال گرایش آموزش زبان فارسی در رشتۀ زبانشناسی اشاره و کاربرد آن را طی سال ها مطرح کرد و سپس خلل ها و ضعف های آن را برشمرد و فقدان روح فرهنگ و ادبیات فارسی را بر این بستر یادآور شد. ایشان دروس بسیار لازمی را که اخیراً به سرفصل های این رشته در مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری افزوده شده، نام برد. دکتر ذوالفقاری همچنین وضعیت کودکان دوزبانۀ ایرانی و نیازهای ایشان در زمینۀ آموزش زبان و ادبیات فارسی را بررسی کرد و بر ضرورت تربیت نیروی متخصص در رشتۀ آموزش زبان فارسی تاکید کرد. در انتها ایشان جذابیت های زبانی قند پارسی را یکی از مهم ترین عوامل جذب مستشرقان مشتاق بیان کرد و کارشناسان و متخصصان رشتۀ آموزش زبان فارسی را مسؤول ارتباطات و تبادلات فرهنگی دانست.
در بخش دوم، دکتر قبول به موضوع معرفی برنامۀ درسی آموزش زبان فارسی در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از کارشناسی تا دکتری پرداخت. ایشان با نگاهی پیشینی و پسینی این موضوع را تبیین کرد: «در در نگاه پیشینی ما بر تقابل های گروه های زبان و ادبیات فارسی و زبانشناسی متمرکز می شویم و مسائل را آسیب شناسی می کنیم و نیز چگونگی به توافق نظر رسیدن در مسالۀ دانش مورد نیاز را بررسی می کنیم. سپس در نگاه پسینی نقاط قوت و ضعف هر بخش را تبیین می کنیم و به این پرسش ها پاسخ می دهیم: اهداف آینده چیست و چگونه باید به سمت هدف حرکت کرد؟». همچنین ایشان به تاریخچۀ ده سالۀ مرکز فردوسی اشاره کرد و افزوده شدن دروس تخصصی آموزش زبان و ادبیات فارسی را دست آوردی ارزشمند پس از سالها کسب تجربۀ مدرسان دانست و افزود که وزارت علوم، دانشگاه ها را مرجع آموزش در کشور می داند و از نهادسازی های موازی در آموزش زبان فارسی باید اجتناب کرد. همچنین ضعف های محتوای کتاب های زبان و ادبیات فارسی در آموزش و پرورش که بر تقویت چهار مهارت زبانی متمرکز نیست و بر ضرورت پیوند میان دانشگاه و جامعه از رهگذر آموزش زبان و ادبیات فارسی تاکید کرد. دکتر قبول در انتها، خصوصیت بینارشته ای بودن گرایش آموزش زبان فارسی را شرح داد و مروری داشت بر برنامه های درسی و دروس کارشناسی تا دکتری ادبیات فارسی و آموزش زبان فارسی در ذیل رشتۀ زبان و ادبیات فارسی و در پایان فرایند گسترش آموزش زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه فردوسی مشهد را نمونه ای موفق در پیوند میان زبان و ادبیات فارسی و زبان شناسی کاربردی نام برد.